Yozlaşan Şehir

Kibriti kükürt'e dayıyorum
Sürtü veriyorum tek hamlede
Böyle başladı ilk kıvılcımım
Önce kibriti, sonra sigaramı
Hayatı ve anlamı
Varlığı ve sonsuzu
Birde zamanı yakıyorum
Dumanım gözlerimden süzülüyor

Bıkılası yaşamlar içindeyim
Bir küp şeker kadar bile simetrim yok
Doğrularını yitirmiş bir amacın peşinde
Sabahlıyorum kaldırımın ara kıvrımında
Düşüncelerim yayılmış caddeye
Deşifre olmuş herkes tek-tek
Ya da toplu

Yo/z-laşı/vermiş akrabam
Dost sen nereye gidiyorsun, orası batı
Saçmalıklar sarmış her yanı
Eğri doğruya laf geçirmiş
Saman alevin peşinde
Baca dumandan çıkıyor

Yüzüğümü parmağıma doğru iteliyorum
Dökülen düşüncelerimi topluyorum
Katliam olmuş bu şehir bana garip
Ruhlar yüzüyor sokaklarda
Üç harfler yeryüzünde ev tutmuş
Görünür görünmez her şey görünür
Görünmemesi gerekenler en ön görünür
Görünmesi gerekenler siner köşe bucak

Şimdi kaçma vakti
Yağlıyorum kösele tabanları
Kıyamete doğru kekeliyorum
Mırıltılar dökülüyor ağzımdan
Kutsal sözler beni uğurluyor hizada
Benden sonra kimse kalmasın
Odunu bol delik dünyada