Yüce Yalnızlık

Bendeki sarhoşluğun tek sebebi olmuş yalnızlığım,
İçkiler kederlenmiş, dibe çökmüş,
Bendeki yalnızlık onlara da yetmiş, hiç kalmamışlar.
Geceler bile uzamış sen gideli, güneşe ağıt yakmışlar.
Zamanı tutsak etmişte yalnızlığım, henüz salmamış.
Şarkı olmuş şiirler bile müziksiz kalmış,
Ben onlardan da yalnız.
Benim yalnızlığım bana çok şey öğretmiş,
Benim yalnızlığım beni senden çok sevmiş.
Benimmiş yalnızlığım, hiç ihanet etmemiş,
Sevinmiş yalnızlığım, ona hiç kimse ibadet etmemiş.
Yalnızlığım bana hep sadık kalmış.
Ağlamış gözlerim, yanındaymış yalnızlığım.
Susmuş sözlerim, gözlerim seni anlatmış.
Damlamış bir masal, adı seninle kalmış.
Dinleyen tek kişiymiş yalnızlığım,
Benden çok ağlamış.
Ve susmuş yalnızlığım,
Artık bensiz yaşayacakmış.
Acımamış bana yalnızlığım,
Mezar taşıma ismini yazacakmış.
O günden beridir, yalnız olmayanları bile ağlatmış,
Yâni sınırlarını aşmış yalnızlığım,
Bir kendi yalnız kalamamış.
Yalnızlık en çok melekleri ağlatmış.



11 Ağustos 2008
Pazartesi 02:00