Yukarı Mahallenin Ağaçları

I

çınar

gölgende
eritirdik içimizi
yudumlardık
avuç çizgilerinde
ellerinin demini

geçen söylediler
yol geçecekmiş
o koyu
gölgen üzerinde

II

söğüt

ölürsem duaya bile
sakın ha
istemem gelme
ki
ben ölünce
ayak ucuna
gömsünler beni
dik açı ile

sen sakın
sakın gelme
ben bulurum seni

III

çam

ne güzeldir
sevmek kışın yorgunluğunda
seni
ne güzeldir
bıkkın sevişmek
üşengeç ay ışığında
seninle

güzeldir ya hepsi
şu zemheri dikenlerin de olmasa

IV

kiraz

gülüşen sesini özledim
kesik dudaklarının
dudakların
evet, kırmızı

ağlaşan tınısını özledim
çürüğünü dudaklarının
dudakların
hayır, kıpkırmızı

V

ceviz

yazı masamı severim
severim
sen kokusunu
sen dokusunu

bir masa uğruna
can veren
bir masa uğruna
seni severim

VI

zeytin

taşlamayın artık
ırkçı mı oldunuz
yanına yanaşmayın
siz iyice kudurdunuz

VII

dut

sıcağı sıcağına
sürmanşet
böyle bir dolu
isimsiz arkadaşla
sana daldığımız için
öyle
kaba saba
ve sen
komşunun çatık kaşlarında
yetiştiğinden
üzgünüz

baston izleri hala
ağlar sırtımızda

VIII

soy

üçüncü dereceden
petrol ile akrabaymış
soluk benizli Amerika

şaşırmak yanlışmış
bu kadar
yaptıklarına
akrabası uğruna