Yukarıdan Düşme Bir Şiir

Kuytularda saklanırken baykuşun biri
Büyük sığınaklara ürkek ruhlar konar

Şehirleri benimseyen
Söğütlerde dik duran bülbül sesine
Kağnı gibi
Ağır ağır bekletirken karmakarışık hisleri
Gereksiz zamana hapsedilemez
Ellerimin ilkelliği

Yukarıdan düşme bir şiirin
İnce uçlu gölgesinden
Ve neresinden olduğu belli belirsiz
Bir turuncunun uyanık yenilgisinden
Sarkarken çalıkuşu
D/okunur nöbetiyle
Gecenin hançeri

Tavan arasında
Ölümün alışılmışlığında
Mora çalan uykusuz güvercinin
Tanıklığında
Ve öbürünün pembe panjurlarında
Perdeye yansıtırken
Kızıl fidanları
Papağanlar konuşur karanlık ışıkları

Tövbesine
Günah bulaştıran
Ve gelip giden
Sonsuz gökkuşağının renklerinin
Siyah beyazlığında
Yakarken fesleğenleri
İçine doldurur bir ses
En nadide leylekleri

Başlangıç olarak
Bir tutam samanyolu katarken yalnızlığa
Kıyılarda koşar durur unutkan kırlangıçlar
Martılara seslenir
Eşitaralıklı sumrular

Sonraya bir hiç kalır
Adını gizler
Hatıra sanılanlar
Göze bir flamingo çarpar
Kirlenir
Mağlup olunanlar

Ve bilmem hangi zamanda
Uçurumdan atlayacak cesareti
Nasıl bulur bu saksağanlar
Bir söyler bin işitirken
Dünyası darmaduman olanlar..

29.01.2018