Yüksüz Nesne

Döktüm üstümdeki bu sen kırıntılarını
Aldım sattım içimdeki son kalanları

Şimdi özgürce koşuyor kırlarda yüreğim
Yeniden doğmuş gibi sanki bedenim

Ne geçmişin yükü
Ne geleceğin hüznü

Yeniden beslendi içimdeki umutlar
Silindi hafızamdan hüzünlü ayrılıklar

Bu muymuş meğer normali hayatın
Kaçıp gitmiş içimden bu devasa aşkın

Bugünü uğurlayıp yarını beklerken
Evrendeki kütleme hey merhaba derken

Ayrılık şiirleriyle vedalaşıyorum
Hüzne hoşçakal deyip
Kafam rahat hormonlarına
Kapıyı açıyorum

Kısacası rahatım
Aşka mola demiş
Aşkın hüznünü silmiş
Yüksüz bir nesneyim..