Yüreğim Ve Sen
Usulca geldin hayatımda .
İçime geçtin sonra .
Büyüdün .. Sonra üşüdün ..
Kalbimin kapısını araladın önce ,
Sonra yavaşça açtın .
Geçtin içeriye ..
Sonra o kapı kapandı .
Usulca yayıldın yüreğime ...
Sonra en başa geçtin .
Oturdun , kalktın , uyudun ...
Sonra yüreğimi sardın ,
Tüm içini doldurdun ..
Yüreğim başlıbaşına sen oldun .
Sonra dar geldi yüreğim sana ;
Sıkıldın ...
Açtın kapıyı , kapadım .
Ama fayda etmedi .
Açtın kapıyı usulca ..
Çıktın ...
Kilitledin kapıyı ,
Sonsuza dek mühürledin .
Attın anahtarı bilinmezliğe ...
Yoktun . Yoktum .
Yüreğimi kopardın giderken , sendin yüreğim .
Ayak izlerin boşluğumda duruyor hala ...
Gözlerimden akıtıyorum santim santim ;
Damla damla ...
Hoşçakal sevgilim .
Anahtarı kaybettim !..
Haklısın ... Kendi okuyuşuma göre yazdığımdan fark edememişim ...
Şiir bütünlük olarak çok güzel ama sonra kelimesi çok sık kullanılmış bu biraz seviyeyi düşürmüş bence ....