Yüreğim Yanar Sensiz Yollarda

Ben yürürken yüreğimle
sen kendinle çakışırdın

sen görünürken rüyamda
umuda bir torpil yaptım
sen yoktun o diyarlarda

o diyarın gül kokan bahçesinde
düş kurarken uzak dağların ardında
köze sarılan ateşin alevinde
hasret toplar yanar küllerim savrulurdu fırtınalı rüzgara

seninle ne hayallerimiz varken
bir hayatın hikayesinde uçardım seninle
sen benden gittiğinden beri
ne gülüşlerim
ne de acılarım uyandı
gözlere yansıyan şefkin yüzüme vururdu
gecelerim sensizliğin deminde yüzerdi

bir sabah uyandım
cellat yemininde çağlayan sen sesinle
hayatın en güzel günlerinde

sevda yemini masallarda okundu
ben seni okudum gözümden
yokluğundan hasretin kaldı içimde

ben yollarına güller serdım
sen gözüme taş vururdun
her seferi acıyan umuda el sallarken
sevinçli gözlerim yürürdü sensiz yollarında

bir başkayım bu gece
bir başka özledim seni eşsiz dünya misali
arardım mavili dağların ardında

ve arardım
uzayan mevziline susayan çöller de
evimizin kapısı demirden olsa da
yüreğim yanar sensiz yollarda

04*01*13*