Yüreğim Yanıyor Usta
Dün gece
Mavi gökyüzü rengini
Matem karasına büründürdüğünde
Bilemedim
İçimdeki sebepsiz susuşların
Aslında
Senin için olacağını.
Sevin
Yüreğimin kıymetlisi sevin
Dün gece
Melekler bile şahitti
Gökyüzünün senin için
Sessizce ağladığına.
?'Emin?' ol
Yer gök senin için
Anam gibi
Ağladı
Bir ışığın söndüğüne.
Benim gibi
Ağladı
Bir ustanın gidişine.
Dualarla
Buz gibi soğuk tenine
Düşen her rahmet damlası
Ağır ağır
Islattı soğuk kıraç toprağını.
Üşümeyesin diye.
Ve!
Soğuk tenini
Melekler
Yaradan Aşkı ile ısıtmışlar
Yüzünden belliydi.
Her zaman olduğu gibi
Yüzünde ki yorgun çizgilere
Aldırış bile etmeden
Sen mutluydun
Mutlu olmasına da
Ya biz?
Ya biz usta?
Öksüz bırakıp
Gitmek var mıydı böyle
Habersizce
Gitmek var mıydı
Sessizce
Bizi alıştırmamıştın
Hiç alışmamıştık
Susmalarına
Bize böyle öğretmemiştin.
Hani derdin ya?
Anlatacaksın kendini
Aciz kalmış
Kelimelerin arkasına saklanmadan
Başın dik ve mağrur olacak konuşurken
Gözlerinin içine baka baka konuşacaksın.
Ya da?
Yazacaksın yüreğindekileri
Korkmadan
Beyaz sayfalara kelimeleri
İlmek ilmek işleyeceksin
Nakkaş gibi
Bir ustanın zerafetinde.
Bazen isyan edeceksin
Eline bayrağı alıp
Bazen de Aşk adına
Söyleyeceksin masum
Bir çocuk saflığında.
Yani!
Adam gibi
Adam olacaksın.
Yüreğini
Ortaya koyacaksın
Paylaşacaksın herkesle
Sendekileri.
Unutma?
Sende olanlar sana ait değildir
Bendekiler gibi
Yaradandan sana armağandır.
Paylaşacaksın
Bir dilim ekmek gibi
Paylaşacaksın ki?
Sendekileri
Yerin başköşede olsun
Gelişin gibi!
Gidişinde de iz bırakasın!
Usta oldu mu yaaa
Ne sana
Ne de bana
Yakışmadı bu erken ettiğin veda!
"Hani! Seninle daha çok şiir okuyacaktık!
Şimdi! Şiirler de öksüz kaldı Usta !"
Not: Bu şiir; 6 Ocak 2013 Pazar günü vefat eden Abimin anısına hitaben yazılmıştır .
"Şiirimi Günün Şiiri olarak seçen Şiirkolik Seçki Kuruluna teşekkür ederim.
Canının çekirdeği kaybolduğu an Sanki yüreciğinden bir parça kopar İçinde kırk tane mum tutuşur inan, Her sabah bir tanesi söner mumların Mumlar erirlerken sen tükenirsin can... Tükenirsin can
Sonuncusu sönecek diye bekleme Gizli gizli yanar hep mahşere kadar Yara, kabuk tutmuş gibi görünse de İçin için kanar dokunduğun zaman Dayanabilmek çok zor, öyle zor ki can... Öyle zor ki can...
Kayıplar da gitgide fazlalaştıkça Hasretler sanki keskin bir hançer olur Sönmeyen mumlar ise yanardağ olur Lavları eritirler yüreğini de Tutuşup kül olursun tükenirsin can Tükenirsin can....
gelin girmedik ev olur, ölüm girmedik ev olmaz. Fakat her ölüm erkendir. Rabbim bunu unutturacak başka acı vermesin Mesut....Sabırla, sevgiyle kal...
kayıplar.. gittiklerinde, bizi geride yaşayan kayıplar olarak bırakıyorlar... ardından, satırlarda bile bulamıyoruz kendimizi,
üzüntü ne kadar derinse, şiirlerde yankısı bi o kadar büyük oluyor çığlıkların.. satırlara yansıması bi o kadar büyük oluyor yaşananların..
bu şiir, tüm sevip de kaybetmek zorunda kaldıklarımıza olsun..
Sizi okumak ,,,büyük bir keyif...Saygılarımla.😊
Belli ki sizi derinden yaralamış kaybınız.Şiir kaleminiz yürğinizin hüzün kıyılarına vurmuş..şiirinizdeki içtenlik gerçekten beni çok duygulandırmış olup keşke bu şiiri yazmanıza sebep olan yaşadığınız duyguyu hiç tatmamış olmanızı temenni etmeden geçemedim.. Merhuma Allah'tan rahmet, size de başsağlığı ve sabır dilerim..
Günün şiir ve şairine selam olsun ötesi yok tebrikler!👍😙