Yüreğimde Bir Tutam Umut Var

Yüreğimde bir tutam umut var,
Gönlümde yılların eskitemediği bir yar,
Gözlerimde ise yorgun düşmüş aşklar...
Ellerimde paslanmış izler,
Sokaklarda, karanlıkta kalmış gizli sevdalar,
Ama hala bir tutam umudum var...
Kollarımda sarılacak kadar güç yok,
Gönlümde başka yâre yer yok,
Bakışımda ki aşk da yok,
Ve unutma sevgilim seni yaşamak kadar bir güzellikte yok...

Umudum nerede gizli?
Güneşin aşklara inat doğduğu günlerde mi?
Yoksa seher yellerine karışmış,
Buram buram hüzün kokan toprak kokusunda mı?
Bilmiyorum çaresini,
Belki de kaderde gizlidir,
Belki köhneleşmiş hatıralarda,
Belki de çaresi senin güzelliğindedir,
Emsalinin olmayışı veya
Seni yaşamaktadır çaresi...

Umut!
Yağmurun getirdiği
Ayrılıklarda,
Buğulanmış camların buğusuna,
Seni çizmek,
Sönmeyen ateşinin
Sevdasında yanmaya benzer,
Veya içimde dinmeyen şarkılarının
Vuslatını arzulamaya benzer...

Günlerin efkârına kapılıp gittikçe,
Beyhude miydi bekleyişlerim,
Dokunaklı sözlerin gölgesinde kalarak,
Ümit etmek miydi sevgi?
Söyleyin turnalar!
Umut etmek neydi?
Söyleyin seher yelleri!
Sevgi neydi...