Yüreğimde İsyan Çıkarıldı

yüreğimde isyan çıkarıldı sevgini taşıyan hücrelerce
gittin ağladım ben durmadan günlerce
gözlerimin dili belliydii özlemce
neydi beni seni düşünmeye zorlayan her gece

sağır insana fısıldamak kadar kötüydü seni seviyorum demek
kör insana bak gözlerime demek gibi anlamsızdı seni sevmek
dağda taşta çiçek açmasını sanmaktı seni beklemek
ölüye hadi gidelim demek kadar saçmaydı sana elimi vermek

iki göz oda gibiydi kalbim küçük ama sıcak
ellerin cok ufaktı korkardım tutsam kırılcak
gidersen bilki benim yüreğim kopacak
o minik ellerin üzerime toprak atmak zorunda kalacak

hasretim kaçırılmış zincirlere vurulmuştu bir kış akşamı
sıkılmadın mı felek bırak artık şu yakamı
doktor zor mu ihanet tarafından bıçaklanmış sevgimin bakımı
yaşıcakmı söyle bırak yalanı dolanı...