Yüreğimdeki Tuhaflık

Bir tuhaflık var yüreğimde
Başka lacivert bu gece avuçlarıma konan
Dalgalar sakin yüreğime inat
Hayallerime dolaştım bak sarmaşık olup
Yakamozları tek tek tutuşturdum
Yıldızlardan birer mumluk umut alıp

Muhtaçlığımı yaşlı bir tekneye koyup
Yelken açtım yüreğindeki sevgilere
Elimde bir beyaz gül
Gülümsemelerimleyim
Doluyorum gözlerine ufkunda kaybolduğum
Uzat elini tut artık
Seninleyim

Zamanı büküyorum her mevsim
Issız sokaklara deniz fenerleri dikiyorum
Beni arıyorum gözlerinde
Pusulama bakışlarının ışığı kutup
Yarınlara şafak olmak gerek diyorum kendimce
Bugüne hayat vermek
Bütün sorguları unutup

Sonra hülyaların koynuna atıyorum kendimi
Yüreğimde beyaz bir gül
Seviyorum diyorum hayatı, yaşamayı, insanı
Zaten hayat dediğimiz nedir ki
Bir yürek ağırlığınca sevmek değil midir
Mesafeleri aşmak
Bir bakışa koşmak
Bütün deniz fenerlerini tutuşturmak değil midir sabaha kadar
Tek tek bütün sokaklarda dolaşıp
Sonra da ayrılıkla kavrulmak çılgın ateşlerde
Olsun
Ben hasretliğince sevmeyi seviyorum
Yanmayı seviyorum
Her göz kapayışımda seni görmeyi
Açtığımda anmayı seviyorum

Bir tuhaflık var yüreğimde dedim ya
Başka sıcak bu gece avuçlarıma konan lacivert
Dalgalarda sükûn var
İnan
İnan hiç böyle renklenmemişti son bahar...