Yüreğime Ne Cevap Veririm Sonra

Sancılı sevda ateşi
Kavururken öksüz yüreğimi
Renksiz caddelerde
Cirit atıyordu yalnızlığım

Griydi oysa rengi caddelerin...

Güneş küsmüş
Kesmişti ışığını şehrin üstünden
Kirliydi kent

Gecelerin en genç hüzünleriyle
Akşamlarda bırakırken seni
Acemi yağmurlarla boğuşuyordu
Yorgun düşlerim.

Tanrı tersten mi öğretmişti ne
Yüreğime sevmeyi.
Mayıs sevmelerini de beceremedim
Hiç bir şeyi beceremediğim gibi...

Şimdi ise sisli bir sonbahar akşamında
Yalnız bir serseriyim.
Yeni yetme yağmurlar öpüşürken deli rüzgarla
Koparttılar uçurtmamın kuyruğunu.

Oysa hayallerimdi uçurtma
Düşlerimdi tek tek her bir rengi...

Kimselerin suretine
Bürümemiştim ayaklarımı
Ve kimsenin rengini almamıştım
Gecenin rengini almaktan başka...

Bütün hüzünlerimde karayel eserken
Nasıl basar ayaklarım
Kendi gölgemi bile ürkütmeden.

Yokluğunla kirlenmiş bu kenti,
Gri caddeleri, ıslak kaldırımları terk etmedim,
Terk etmeyeceğim bilesin...

Nasıl terk eder, nasıl giderim
Yüreğim senin,
Ve sen hala yüreğimdeyken.

Acemiye düşmüş ayaklarım
Sensizliğe nasıl adım atar sen olmadan
Nasıl giderim gecenin uçurumunda
Yüreğime ne cevap veririm sonra...