Yüreğimin Kalemi
Şiir yazmayı bilmem ki ben
Ne diye aldım ki kalemi elime
Dalga geçer gibi benimle
Bir çırpıda yazdırıyor yine...
Çık artık aklımdan, düşlerim bana kalsın
Çık ki elim değmesin kaleme
Okumayı severdim eskiden
Bırakayım yazmalar başkalarına kalsın...
Ne gerek vardı şimdi?
Yüreğim, sesini dökmen mi gerekliydi?
Sesli düşünmekten vazgeçmeyeceksin yine değil mi?
Sadece düşünmek yetmiyor öyle mi?
Yazdırsan ne fayda eder ki?
Sana söz geçmiyor ki
Döktürdün yine içimi
Rahatladın mı şimdi?
Teşekkür ederim Mustafa Bey, yaşanmışlıklar olmasa şiirler olmaz ve sanırım ben gibi yeteneksiz birine bile bişeyler karalatmazdı :) Bazı şeyler var ki ne yazık ki yaşanarak tecrübe edilebiliyor, belki de ömür boyu iz bırakıyor, ama önemli olan bundan ders çıkarabilmek diye düşünüyorum...
tebrikle👍r şiir yürekten akan sular gibi aktığında özü dizelerin sıralanışı şiirin gerçeği güzel olan yaşamışlığın düşüne bakmaktır pencerede ki hayalin iz düşümüdur bazen kalemi kutlarım sevgilerle***
Yorumlara cevap yazdım ama ne yazık ki gözükmüyor 😊
Ersen Bey isminizi yanlış yazmışım, acemicilik işte, umarım kusuruma bakmazsınız 🙂
Sanırım haklısınız Safiye Hanım, yazdıkça üzerinden yük kalkıyor insanın, hoşbuldum teşekkür ederim 🙂 Keşke kalbimizin de bir çöp kutusu olsaydı, istemediklerimizi buruşturup atardık, hoşbuldum Emin Bey, teşekkür ederim 🙂 Sevdim ben bu küfür işini, en iyisi gidip biraz daha küfredeyim, güldürdünüz beni Emin Bey, teşekkür ederim. Bu arada hoşbuldum 🙂 Teşekkür ederim Mustafa Bey, devamı gelirse yandım demektir 🙂