Yüreğimin Sevda S/eli
bir sözüm varken
her akşam karanlığın bir noktasında
nerede...
unutulan cevher bakışlı dostlar...
bakışında düşen her damla berraklığında
el avuç bir düş sarardı umuda
tek unutamadığım yüreğimdeki tomurcuklanan güller
sevda bahçesine konmuş öten kuşun uğur sesiydi
ruhumda dolaşan bir gerçek daha vardı
umuda yol biçerken kabuslar içinde
rüyadan geçmiştim otopyolu hayale
unutmak kolay mıydı
hayır
sürgün günlerimde
mahpus damındaki bir küş sesiydim
yanıdaydım her nefesinde kefesine başak oldum
ruhuna aldığım düşümle
kursağına aldığım buğday tanesi
eritilmeyince taş oldu ruhumla
hatırası yaşamdan mezar taşı
sense gönlümde bitmeyen nazar taşı oldun
yüreğimin sevda s/elinde...
14*06*12*Karataş
yüreğinize sağlık. Şiir hak ettiği yeri bulmuş