Yüreğimize Batan Kılçık

Herşeyin Bir Sonu Var //

Yar bizi unutmuş,
Buharlı trenin,
Son retina vagonunda,
Bir buğulu camda,
İsmimizi yazıp,
Silmeyi unutarak !

Kaç defa dinlenmişiz,
Aşk santrallerinde,
Sekreter kız tarafından,
Ya da bir mola durağında,
Yorgunluktan...
Gözlerimizin zindan kirpiklerine...
Kapalıyız yazarak...

Kaç sevda yitirmişiz,
Aşkımızdan yattığımız,
Bıçak altında...
Yüreğimize batan kılcılığı biz,
Diken sanmışız...
Koparıpta atamamışız...
Kökünden çıkmadığı gibi,
Bir kısmı içeride...
Hala senin yüzünden,
Yüreğim sende...

Herşeyin Bir Sonu Var Elbet -1