Yüreğin Cennet Bahçesi

"sesinin dokunuşları yüreğimi sızlatıyordu..
ben bir ömrü göğüs kafesinin yanında geçirmek için çırpınırken...
sen kör karanlıklara emanet ettin beni... "

kapalı kapıların ardında,
yaşanıyor hayatlar..
nefes alıp vermek değildi yaşamak,
ki bir uçarı çocuk kadar alışıldık,
ve sessiz bir çığlık kadar haylaz..
koşmaktı hayat..

zamanın ötesi,
güçlü bir varoluş süreci..
sen tenimde bir başlangıç,
ruhumda bir son..
yanımdayken uzak..
uzağında, içimde,
yokluğunda kahrolası bir cehennemin,
mateminde..

geçmek değil mi,
sevgilim zamanın ötesine..
pencereler çarpıyorken,
ve gökyüzü sana ağlıyorken,
bir dirhem sızı,
kaplıyor seni..

insanlar yok,
sesin uzakta..
kalabalıklar bir kaç körelmiş çığlık..
duyulmuyor üstelik,
köprüler yıkıyorum yokluğunda..
bir o kadar çılgın seviler boyunda,
aldatıyorum kendimi..

sana ulaşmıyor,
sana dokunmuyor,
yalnızlığım..
bir kaçık aykırı,
bir devr-i zindan..
hem bir mülteci gibi,
sığınıyorken senin göğüs kafesine..

dünya, bıkıyor dönmekten,
zaman kalıyor öylece,
dudaklarından süzülüyor yaşları hayatın,
stabil acılar birikiminde,
dokunmak sana..
olanca çırpınış,
bir martı çığlığı kadar,
yırtıcı ve uzak,
kanıyorum sana...

düşün sevgilim,
düşün zamanın nasıl da kaptırdığını,
zihnini..
bir dağılmış köy kadar,
yıkık..
ve bir vurgun kadar,
yaralı..
düşün sevgilim,
az kaldı..

düşün,
cehennem,
ne yapsın seni..
senin yüreğin,
cennet bahçesi..

karanlık diner aşk ile,
düşün sevgilim,
çığlığım değer zaman ötesine..
ve doğurur,
güneşi gözlerinde...

ey aşk...
mey doldur geceye,
dokun sesime..
ki ulaşsın çığlığım,
en sevgiliye...

düşün...