Yürek Bestesi

sessizliğe bürünmüş istasyon
kuşsuz kervansız bu sefer
bekliyorum sen gibi "bizi"
karanlık da bekliyor sabahı

duvarlardan kulağıma akseden ses
yokluğunun uğultusu
uzaklardan bana el sallayan
işte şu! yüreğinin gülüşü

ışıklar saçan trenin
son yolcusu sen misin
sancılar geçerken duraklarımdan
beni sonsuz sevecek misin

hatırlamak unutmaya eş
silinse bir gün zihinlerden aşk
istasyonsuz özlerken ben
sen hep aynı trende
bizi bekleyecek misin

yolların bittiği yerde bitme sen
herkes gitse bile gitme
o şarkıya takılıp üzülme sen
beni dinlendiren her gece
işte şu; yüreğinin bestesi