Yürek Ölümle Sevişir

Ahh sevgili
Çölde bir vahaydı gözlerin
Yangınında tutuştu umutlar
Hem çöl kadar sıcak
Hem de çöl kadar kurak yüreğim




Hangi yarama dokunsam
İçimde bir sen acıyorsun
Hangi kelimeye başlasam
Adın büyüyor dilimde
Hepsi senin
Sana dönüyor kalemim




Sen bana bir adım gel
Ben sana koşarak gelirim
Yeter ki yoluma taş koyma
Taşları toplayacak
Ya da üstünden atlayacak gücüm yok
Yorgunum




Oysa
Gözlerinde soluklanıp
Yüreğinde ölmek vardı
Şimdi bir serçe yalnızlığında üşüyorum
Yakını uzaklaştıran
Sevdaya kurşun sıkan yar




Bilmez misin
Ayrılık göçünden kalan kalıntıları
Yok etmek zordur
Her gün bir parçan daha karışır
Çoğalır günden güne
Dil sükût eder
Ama
Yürek ölümle sevişir