Yürek Solaktır

Ben bir solağım:
Kalbimden iniyor parmak uçlarıma
kelimeler.

Her bıçağın kesmeyen bir yüzü vardır.
Yalnızca,
öğretildi bana bu, hiç görmedim.
Dilime vurulan her jilet darbesinde
sen kanadım..
Biraz daha.

Güneşe şemsiye açan bir korkak gibi:
Gözlerimi kamaştırırken
geleceğin soyut sıçrayışları
bir yerlerde asılı kalmış Tanrı kurbanları gibi
sessizdi ruhum:
Ölümlü ve yersiz.

-Oysa,
Tanrı parantez içinde bir açıklamaydı.-

Dirilmek istediğim anlarda
ayağıma atılan çelmenin gölgesi var
saçlarımda.
Salt acıyla yıkanmıştır bazı ruhlar
Kavl-ü belâda.


Alaya maruz, bir çocuk gibi
kızarıyor yanaklarım.
O denli delirmişsin ki ey zihin!
Sıfatlar bulamıyorum keşmekeşlerine.
Dünya'dan alacağım var diye
hayali Ekvator'un belini mi kırayım?

-Cevap hakkı varsa Tanrı'nın
neden bu kadar sessiz?-


-Ben bir solağım.
Her aşağılandığımda ellerime bakıp
bir parmağımı daha kırıyorum:
Kalbimdeki çatlakları görebilesin diye.-