Yürek Vurgunu

Cam kırıklarını topladım kalbimin boş odalarından
Bir kavga, gürültü
İçerisi loş
Ölüm bu ya hem sana hem bana
Biraz da ellerimde kokunla
Beklettim gözlerimi
Dedim belki kavuşursun
Unuttum, gözbebeklerinde ateş ile sen
Sonu olmayan koca bir yokuşsun
Ve benim yürüyecek halim yok
Zaten ruhun
Sevilmeye fazlasıyla tok

An gelir
Kokusunu bile unutursun
Saçlarına takacağın gülleri bile
Kurutursun

Yüreğim yaşlandı
Nice trenler geçti bu şehirden
Her dumanda seni aradım
Her gece düşlerimde gözlerim
Yaş'landı

Ve bir kış günü
Boğazlarına sancı düştüğünde
Yüreğine can olsun diye verdiğim papatyaları
Kurutursun

Ah yürek
Sen hep mi böyle
Candan vurursun..