Yürek Yangin Yeri

10 Ekim

sensiz bir kara gün daha...
yolunu gözlemekten gözlerim yoruldu,
ellerimin kahrolası titreyişleri hiç bitmiyor..
sensizlik yüreğimi yakıyor..
yaşatmıyor beni...

aşkı din diye seçtim seninle,
yüreğimi giderken bıraktım sende,
ve şimdi çılgınca her sözümde,
özlüyorum seni...delice..

karanlıkların en can alıcı belkide can verici noktasındayım,
birtanem diyip sarılamıyorsam boynuna neden,
yaşamaktayım! ?
sensiz hergün her an her saniye kahroluşlardayım..
özlemin en büyük yangından daha beter yakıyor beni,
sensizlik yaşatıyor mu sanıyorsun yüreğimi,
nefes alabiliyor muyum sensiz,
yürüyebiliyor muyum ellerini tutmuyorken..
uyuyabiliyor muyum sanıyorsun,
yanında yatmıyorken...

her gece fotograflarına bakıp ağlamanın,
her sabah fotograflarında can bulmanın,
cansız bedenime umut olmanın,
yüreğimin kahrolası yangınlarında sen olmanın,
ve daha nicesine kelime bulamamanın ne oldugunu
biliyor musun ?

evet biliyorsun,
anlıyorsun...
seviyorsun birtanesi..
biliyorum...
sensiz yapamıyorum.
sensiz nefes alamıyorum...
sensiz aşkı tadamıyorum...

ne olur gelsen,
ne olur ellerimi tutup,
yaşıyorsun desen,
karanlıklarımda çakmak çakmak gözlerimi görsen,
ve her bir zerremde nasıl sen oldugumu bilebilsen..
her saniye yüreğinde can buldugumu sezebilsen..
seni nasıl özlüyorum birtanem,
ah bir duyabilsen...
bir görebilsen...

seni çok özlüyorum birtanesi,
beni anlayabilsen...