Yürekten Buharlaşan Yağmurlar

yakarış mı yürekten doğar
yoksa yanışı mıdır
yakarışına delil yüreğimin
çetrefilli bir düğüm aldım elime sanki
çözmeye çalıştıkça bir hoşum
başım garip bir halde
sanki bir sarhoşum
sözlerim dünyalara bedel
ağırlığında iki hece
düşüş kalbinden içeri
ve yanış neticede
her şeyin sustuğu anda
gözlerin düşüyor ellerime
hani neredesin
düşkünler içine düşüyor hislerim
garip bir gurbetteyim
kendi içime yetimim
dargın hülyalara
ve teslim dizginleri
ne kadar kırbaçlansada
menzile varılır elbet
sabırla açacaksa gülümüz
dikene sabır düştü hissemize
razı ve boynu bükük
eller açılmış semaya
gönül kainatlara dönük
beslenirken nurunla
neler akislenir kalbimin eksenine
sen mi
kim bilir
kaçıncı odak noktasındayım ruhumun
tefsire lüzum yok
duruşum anlatır lisanımı
dilsizler aşka durur
çocuklar hep lal olur
kırmızı bir bisiklete bindiririm çocukluğu
tıpışlarım beşiğinde düşlerimi
elbet bir gün
döner çiçeklerimiz güneşe
ne de olsa
özümüz aşka tutsak değil mi?