Yürümekteyim
Ben de bu dünyaya geldim geleli
Sonsuz sona doğru yürümekteyim
Ruhumu hicrana kardım karalı
Sevdamı ardımdan sürümekteyim
Eksilmez başımdan boranım karım
Kime gönül verdim tükendi varım
Rüzgarın önünde savrulan zarım
Ateşte mum gibi erimekteyim
Tanrı diye insanadır inancım
Ekmekten ziyade sevgiye açım
Ne işim gücüm var ne de ilacım
Mezarıma toprak kürümekteyim
Ozanca nasihat almadı gitti
Ömürde bir tek gün kalmadı gitti
Bu hasret bu acı canıma yetti
Toprağın üstünde çürümekteyim
Ozanca/İzmir
eline yüreyine sağlık çok güzel yorumdu
daim ol
çok hoş bir şiir olmuş kaleminiz kelamınız dert görmesin..👑👑