Yusufçuk

annesi ölen çocuk
habersiz gülen çocuk
bilmez...ki dağılmış yuva
yuvasız kalan çocuk

duvar köşelerinde
gördüm onu ağlarken
kahverengi gözleriyle
kan kızılı çağlarken
yırtık ayakkabısının
bağ(cığ)ını bağlarken

bildim, bu bizim Yusufçuk
yanakları al, tomurcuk
boynunda nazarlık, boncuk
ah be oğulcuk, yavrucuk

ah be...ah ulan çocuk
bu dünya yalan çocuk
-atta-lara gitmiş baba
babasız kalan çocuk


Yusufçuk..

23 Eylül 2011 180 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar