Yuvarlak Ay Eğer Konuşsaydı

İçimde parçası olmadığım bir geçmiş
Geceyi keşfederken uyumakda olan sır
Terk edilmişliği ile gitti gücüme
Ciğer pareme beyan bu şiir
Masumiyetle cebelleşiyor...

Eğer söz söyleyebilseydi,
Gönlümdeki zan ve şüpheye
Geceyi bir kırbaç gibi yarmaz mıydı?
Ekşimiş bir bardak süt gibi soluk ve tatsız.

Söyle şimdi gözüme ne göründü?..
Bir pencere miydi
Hayata aldırış etmemeye çalışan
Yoksa kapalı kapıya yol arayan
Bir ümit kuşu muydu?
Bu virane ötüşüyle düşüncelerimi bölen...


Rengini ağartmış bir güneş;
Günün geri kalanında
Ne yapacağından emin değilmiş gibi
Merak ve korku karışımı duygular
Bir açıyor bir kapıyor...
Bu kadar basit ve bu kadar karmaşık
Yoksa kötü bir rüya mı bu
Aptallaşmışcasına arkasından bakakaldım
Uzun saatleri sessizce sınamaya kalktı
Her duraklamada sesin sermayesini bildi
Şüphe ayağı ile yıllarca benliğimde koştu



Sualim sana
Naza saldığım önümdeki hayat
Güzel olduğu kadar kıraç pusuya yatmış
Ama vicdansızca istila edilmiş...
Bana kızıp sakın düşmanlık etme
Cüretimi bağışla
Gücün yetiyorsa sen sağlamlaştır
Nöbetleşe arzu ve heves emrine bağlı
Kalbimdeki siyah noktada aydınlık gizlidir
Bulutun rüzgârıyla sakinleştir


Artık sus!Söz pek tozlu ve karışık geliyor
Kuyunun ağzını açtım
Tertemiz eyledim
Maksadına kavuşturmaya acele et!
O daracık boşluğa sıkıştım
Aklımda 'yapılması gerekenler' listesi
Pek çok maddesi el değmemiş halde
Gereken özeni gösterilmeyişinin farkında
Kontrolden çıkmış gibi görünen onca şey
Bir tür çıkmaz sokağa mı daldı?
Dünya yüzünden silinmiş gibi
Endişelerin haklı çıkacağından şüpheli
Kendinle sırdaş,
Felek derdinle baş başa
Korkutucu derecede keskin bir dil
Ve henüz işlenmemiş zehir gibi akıl
Arınmaya ve parlatılmaya ihtiyacı varken
Mükemmel ve nadir olan bir parça yürek
Dikkatle kurduğu yalnızlığı paylaşmaya
Neden şimdi gece mihrabına
Bu kısacık zaman dilimine sığdırıyor ?

Özgür iradem gönüllü açıklamaya
Yetmez mi
Bizzat şahit oldu küçük şaşkınlığıma
Soğukkanlı bir dost muydun
Timsah gözyaşlarınla defalarca kandıran
Dikkate alınmış olmamdan cesaret bulmuş gibi
Bocalamaya ve münasebetsizlik etmeme neden olmuşken!
Sinene vuracak kadar rahat ol şimdi.
Bir sırrın açığa vurmanın eşiğinde
Söktün huzursuz kararsızlığımı
Öldürerek ?özgürlüğüme kavuşturdun'
Mezarımda bile yokken...

Önemsiz detaylar hakkındaki tüm o endişeler
Ancak bunun da ötesinde,
Suçluluk duygusunun pençesinde
Önemsiz günahlar olarak kabulümsün yinede
Herhangi bir cezayı ciddiye almayacağını bile bile...

Suç ortaklığıma davet eder gibi
Kimseye söyleme...
Beni her şeyden çok ne üzdü, biliyor musun?
Bunu hak edildiğini düşünüyor olman
Dürüst olmam gerekirse,
Ben unuttum gayri her sözümü
Daha fazla cesaret gerekir...
?Hadi geri dönelim, dönebilirsek!'
Üzgünüm.
Yavaş, ağır ve telaşsız yolcuyum şimdi
Bizler birer çöl çiçeği değil miydik
Düzenli olarak sulanmaya ihtiyacı olan?

-ŞİİRİMİ GÜNÜN İNCİLERİNE LAYIK GÖREN DEĞERLİ SEÇKİ KULUNA SONSUZ TEŞEKKÜRLER-