Yüz Görümlük Eylül

havada asılı bir yağmur kokusu
hüzünler konuyor gönül çeperime
kirpiklerimde birikintiler
kadeh kadeh diziyorum anılarımı
sol gözüm seğiriyor katil kelimelere
can veriyor peymanelerim... / ve
68 kuşağı ezgiler uyardırıyor benliğimi
idealler...vazgeçişler...
kendi sabrını deneyen taş
kaç yanlışın dölüdür üstüme
kendi duvarımda haykırdığım ...

bir yansımadır aslında yaşadıklarım
her dalında bir ihtisaslık
üç yanlışta bir doğruyu öpüştüren ,
kendi yağında kavrulan insanlık!

bugün milattır
tutunurken dikenlerini batıran hayat
tüm zamanların en güzelini doğurdu



onca yaşadım

şimdi bildim

....yüz görümlük eylül bu !




2009

7eylül