Yüzüm Gülmüyor

İçimdeki sızı dinmek bilmiyor,
Ne yapsam, ne etsem, yüzüm gülmüyor.
Gitti de elli üç yıllık yârim geri dönmüyor,
Kim dönmüş ki geri gerçek dünyadan.

Kendimi dışarı atsam, adım, adım dolaşsam,
Acaba mümkün mü ki seni unutsam?
Ne tebessüm, ne de gülümseme, yüzümde,
Zaten gülemedim ki, gülmek yokmuş özümde.

Ses yok, seda yok, sensiz bu evde,
Nasıl çare bulunur ki böyle bir derde?
Ses tellerim bozuksa, kısılmışsa sesim, ne gâm,
Resimlerin konuşmuyor ki benimle, çerçevelerde.

Yazarken anıları bir roman gibi
Sanki sonu gelmez, görünmez dibi,
Tatlı hatıralar yerine, neden acılar?
Yüreğimi yakıyor sonsuz sancılar.!




(Şiirlerime güzel sesiyle değer kattığı için
Güzin hanıma teşekkürler)