Yüzünü Çoktan Unuttum

Yüzünü çoktan unuttum
Ne hangi takımı tuttuğunu
Ne de çayı kaç şekerli içtiğini
Hatırlıyorum.

Zor değil diyorlardı ya
Kolay da olmadı hani.
Nefesinin kokusu
Hala hatırımda
En çok da
Uykumu kaçıracak
Anılar var aklımda

Omzumdaki boşluğunu da
Şefkatli fısıltını da
Hatırlarım mesela
Hatta
Sarhoşluğumda ezberlettiğin
Rezalet şarkıların da
Mırıldanır durur
Kulaklarımda

Yaptığın resimleri de saklıyorum
Yaktığın şiirleri de
Yakılan biz olmasaydık diyorum sonra
Yanılan ben oluyorum.

Düşün diyorum kendime,
Acısı kendinden menkul
Çocuklardınız.
İkiniz de pırıl pırıl
Delikanlılardınız.
Sabahları solculuk oynar
Akşamları rakıya sığınırdınız.
Ve sabaha kadardı sevişmeleriniz
Seviştiğinizi sanırdınız.

Zoraki türküler söylerdiniz
Artık kimsenin söylemediği,
Derin, ağlamaklı türküler.
En hevesli anlarınıza eşlik eden
İnsanı bezdiren türküler.
Şiirler okurdunuz sonra
Her mısrasına kahramanlık sinmiş
Yaşanmamış şiirler.

Kendime ne desem
Ne kadar küfretsem az oysa
Ne kadar satsam
Alamam yitirdiklerimi.
Hiçbir müsrif harcamaz
Seninle bitirdiklerimi.

Yüzünü çoktan unuttum
Desem de inanma bana
Şiir yazacak kadar
Hatırımdasın hala...