Yüzyılın Unutuşu

unuttum ateşini,
gönlüme gem vurmaktan

Farklıdır hikayesi günlerin,
seni bilmezler,işitmezler.
karadır gecelerim,beterdir.
farkı farketmiyor,gerçektir.
fakat;
aynı sen,değişmiyorsun.

Değiştirmiyor geceleri kahredişlerin.
gidişlerin,def edişlerin...
yakışmıyor bedenine için.
keşke sadece içini görseydi gözlerim.
dışına kaldı bağlılığı,dışında kaldı aklım.

unuttum ateşini,
gönlüme gem vurmaktan

Ayazlarda bedenimi ısıtan ellerini
her çekişte baş döndüren kokunu
unuttum işte;
ilk görüşte bedenimi parçalayan gözlerini.
hani nasıl da güzel sevmiştik birbirimizi.
öyle güzel unuttum,öyle anlık.
unuttum günü birlik sevişmelerimizi,
hayali çocuklarımızı,olmayan evimizi.
bir çırpıda unuttum seni,çırpttım gittin.

İki büklüm canım,
harbine yenik düştü aşkının.

Yazsam roman olur gözlerin.
önce ellerin kıskanır çocukça.
sonra kokun döver bedenimi.
hani bana der,çıplak dudakların.
fakat boş bir hayaldir bunlar.
unuttum hanımeli kokunu.
kahkahalarımızı aşkımızı.

unuttum ateşini,
gönlüme gem vurmaktan

Son satırlar bunlar,
yüzyılın unutuşudur bu.