Zahmet Edip

Bir ağacın solmuş sarı yaprağı gibiyim,
Düştüm dalımdan yerde beni kabul etmedi,
Rüzgar her düşen yaprağı alıp götürürken,
Beni yalnız bıraktı zahmet etmedi...

Feryat ettim ama duyan olmadı,
Ne kadar isyan etsem acı son bulmadı,
Her damla ışık bir yerden gelen,
Zahmet olur diye bana ışık vermedi,

Sevgimi verdim esen her rüzgara,
Savruldu gitti ta görünmez uzaklara,
Ne bir mutluluk ne de bir dünya,
Bana söylemek bile zahmet olmadı,,

Ölürken bir gün daha ömrümde,
Bir acı ah kaldı benim dilimde,
Bir beyaz mendil var elimde,
Uçan kuş zahmet edip yuvasına dönemdi..

Bir yudum suyu her gün ararsan,
Bulamazsın göklere dahi baksan,
Doğmuşsun dünyada ne kadar yaşasan,
Gözlerim dolar Allah'tan başka rahmet