Zakkumdan Mey Sundular

Ne istedin gönlümden yok oldu meşk dergâhım
Yıktın sevda köşkünü döndürdün viraneye
Ağyâr güldü halime arşa yükseldi ahım
Aşkınla delirdim ben benzedim divaneye



Benimle ağlayandın benimle gülendin sen
Kıymetlimsin deyip de kadrimi bilendin sen
O güzel sözlerinle aklımı çelendin sen
Gönül zaten sarhoştu girerken meyhaneye



Beklentim yok hayattan gördüğüm sanki serap
Fırtınalar içinde oldum aşkınla harap
Son bulacak acılar bu can olunca turab
Kalpazanlar elinde benzedim darphaneye



Sevdamızı katlettin çare yoktur sitemde
Susturdum kalp sesimi gönül sonsuz matemde
Zakkumdan mey sundular düştüğüm cehennemde
Yudum yudum içerim doldurdup peymaneye



Alt üst oldu hayatım anılarım derbeder
Yüreğimi sarıyor onulmayan bir keder
Vuslatsız yaşamayı Nil'e eyleyip kader
Attın mahzun bir halde dünya denen haneye