Zakkumdan Mey Sundular

Ne istedin gönlümden yok oldu meşk dergâhım
Yıktın sevda köşkünü döndürdün viraneye
Ağyâr güldü halime arşa yükseldi ahım
Aşkınla delirdim ben benzedim divaneye


Benimle ağlayandın benimle gülendin sen
Kıymetlimsin deyip de kadrimi bilendin sen
O güzel sözlerinle aklımı çelendin sen
Gönül zaten sarhoştu girerken meyhaneye


Beklentim yok hayattan gördüğüm sanki serap
Fırtınalar içinde oldum aşkınla harap
Son bulacak acılar bu can olunca turab
Kalpazanlar elinde benzedim darphaneye


Sevdamızı katlettin çare yoktur sitemde
Susturdum kalp sesimi gönül sonsuz matemde
Zakkumdan mey sundular düştüğüm cehennemde
Yudum yudum içerim doldurdup peymaneye


Alt üst oldu hayatım anılarım derbeder
Yüreğimi sarıyor onulmayan bir keder
Vuslatsız yaşamayı Nil'e eyledin kader
Attın mahsun bir halde dünya denen haneye