Zalim Prenses

Ey,aşksız ülkelerin,zalim prensesi,
Dilim yakacak biraz,iyi dinle beni,
Gururumu da düşman ettin bana,
Yine de,korkmadım geldim sana.

Seni,çoktandır sevdiğim doğrudur,
Anlamazsın,benimki gönül yoludur,
Hep sen varsın,baksam nereye,
Anla artık,hakim değilsin yere-göğe.

Gözlerinle acımadan,esir edersin,
Hep yalan yere,yemin söylersin,
Sanki dünya,prensesin,oyun alanı,
İnandırmışsın,kendine bir yalanı.

Çevrendekiler,senin kuklaların,değiller,
Eşsiz sanma kendini,çok senin gibiler,
Güzel olacağına,olsaydın iyi bir insan,
Sen,beni bu acı meretle hep yaşatan.

Dinle eğer içinde varsa,iyiden ses,
Eh be,beni yıkan,zalim,kötü prenses,
O bile kızgın bana,değerli kalemim,
Nedenidir,sana adadığım,şiirlerim.

Bir düşün sözlerimi,dünyanın en kalpsizi,
Çok sevinme,açtığın yaralar döner geri,
Şimdi çağırır gitmem için,eski ümitlerim,
Ne söylesem de,hala seni deli sevenim.