Zalimden Zalimsin

Yine tutuştu gönlüm,nereden geldin aklıma
Pişmanlık ateşleri seni de yandırsın yaksın
Hani bir zamanlar beni delicesine severdin
Gam kasavet seni binbir derde salsın
Derdini söylemeye derman bulamayasın
Ölüm yakın derler,ölmeye takatin kalmasın
Varsa itirazın ahlarıma affetsin seni yüce yaratan
Zalimden zalimsin,hiç bir kuldan medet umma

Doğrularımı yanlış , hakir hor, gördün.
Bilir misin zamanı kim doğudan batıya sürükler
Ehli kamil olamadın,zehirli dilinle yaktın kor ateşi
Kaç baharlar soldurdun,sen hala adam olamadın
Beyaz gülleri,papatyaları soldurdun
Yalvarıp ağlama timsah göz yaşlarına karnım tok
Zalimden zalimsin,hiç bir kuldan medet umma

Bardağı fırlatıp attın,yapışmaz uğraşma boşuna
Misafirin Azrail gelmiş sol yanında fermanın yoklar
Çağlamasın artık damarlarında ki kansız kanın
Ey emanet dünyanın bahtsız yolcusu sen
Ne yel oldun estin bana,zehirli oklar fırlattın cana
Saraylar han hamamlar benim mi sandın
Sultan Süleyman da, karun kadar zengindi
Zalimden zalimsin,hiç bir kuldan medet umma


NOT:""Sanma ki bardak kırıldı diye su içmekten vaz geçeceğim""



(Balım Sultan)