Zaman

hani mazi vardır
uzak görünse de bir parçadır
seninle gelen senin olan
ama kapanmayan bir sahne
ve o sahnede yalnızsındır artık
yaşadığın herşey senden uzak bir köşede
sen ise onlardan uzak bir köşede
beklersin
aynaya bakan yüzün küsmüştür maziye
yüreğin ise tutabildiğine
gitmiştir
sen mahkum olduğun sahnede
özgür olmayı istiyorsun
söyler misin
kim istemez ama gerçekler bunlar
istesek de istemesek de
gelen günü
giden günde
arayıp duracağız
ne yapalım işimiz bu...