Zaman

Tel tel ayrılırken zaman her bir nefeste varlıktan,
Unuttu kendiyle uğraşırken göreliliği insan.
Büyütmenin gözle alakadar olduğunu,
Ve küçük detayların mutluluğunu.
Mesela yol kenarında şehre inadına açmış bir çiçek,
Uyandığında ona bakan bir tel saç gören genç.
Dünü ararken bugünü harcamaktan uslanmadı insan,
Dönüp dolaşıp aynı yerde kaybolmaktan.
Bükemediği tek eli de hala öpmedi, boyun eğip zamana;
Tel tel ayrılırken her bir nefeste varlığından.