Zaman

Yüzler geçiyor yüzümden 

Sevda pınarlarında 

Susamış dudaklarımın tuzu 

Veresiye yazılmış anılar 

Tozlu ve sararmış sayfalarda

Bir rüzgarla savruluyor 

Yaprak yaprak hüzünlerim, 

Başıboş sokaklardayım 

Gerçekleri vuruyorum yüzüme 

Yüzüm eski bir lahit taşı 

Hayatı ıskaladığım anlarda 

Bir ispinoz can veriyor oracıkta 

Hiç bitmeyen özlemimsin 

Özlemler karışıyor zaman zaman 

Derken içimden bir zaman akıyor 

Evvel zaman içinde 

Göreceli bir saatte

Hasretler büyütüyorum 

Yüzü suyu hürmetine 

Mazinin koridorlarında 

Bir çığlık yükseliyor arşa 

Kopuşum başlıyor 

Talan oluyor dünyam 

Tutunacağım ne bir dal 

Ne de bir ömür kalmış ardından

Kalanlarla yaşamak ağır 

Ağır bir yük omuzumda 

Gidersem üzülürler 

Kalırsam depresyon 

Peşimi bırakmıyor hiçbir hayal 

Ve ben hep arada, bazen Araf ta 

Belki de her gün 

Bir güne sığıyor, 

O gün, bugün. 

Bir çığlık ve kopuş, 

Yokuşlar çıkıyorum 

Bana her yol yokuş 

Hayattayım yaşıyorum 

Ama nefes alamıyorum 

Her nefeste kokun 

Hasretlerimi çoğaltıyor 

Korkuyorum yaşamaktan 

Gittiğini bilerek, 

Ve kokun hala burnumun direğini sızlatıyor...