Zaman

Karanlık sahil uzanyor enginlere
Denizin sonsuzluğu demeç verir gökyüzüne
Derken rüzgar dokundu gözbebeklerime
Ağladım, ağladım geçen tüm günlerime

Bomboş tiz bir çığlık gibi...
Kulaklarımı çnlattılar
Anılar! yakamozda canlanan
içimi acıdatan yüreğimi ağrıtan anılar

Yıllar perçinlemiş saçlarımı
Ve göğsümden boğazıma çıkan bir ağrı
Bir duygu Bir his öpüyor dudaklarımı
Uçuyordum sanki ama
Bir ses geldi kulağıma 'baba' !!

Sonra ağladım yine gözyaşı doldu avuçlarım
Allahım erken mi çıktı sakallarım
bitmek tükenmek bilmeyen amaçlarım
Bitmediler!! ömrüm bitti kapandı göz kapaklarım

Babam çöktü ben büyüdüm
Peki nerede yılların yararı
Tatlı bir rüzgar mı yıllar ellerimi çatlatan mı?
Yaşamanın hep ölüm müydü kararı

Hükümdarı şair bir ülkede miyim
Gelebilir miyim sevgilim tekrar
Yıllar böyle geçerken gaddar gaddar
Koklatır mı saçlarını acaba, zaman son defa...

Hani benim olacaktın hep
Kaybetmeyeyim seni dur, ne olur
Gitme ya da anlat o zaman
Sadece zaman mı seni benden olan
Yani yaşamak yavaşça ölmek
Ölmek acı çekmek özlemek mi?

Yoksa zamanla kazanılanları zamanla kaybetmek mi???