Zaman Ağlama Zamanı

Bu yaz kabuslar ve kusmalar yazı oldu,
Getiren getirene, götüren götürene doldu,
Dost görünenler, bir laf için yarış eder oldu
Söylenmeyen söz bile söylenir oldu..

Ailem, bir kaç çapulcuya gider gelir oldu,
Onların kuklası, iki dudak arasına esir oldu,
Ne bitmez laf, dedikoduymuş tarihe geçer oldu
Artık geri dönülmez yol ayrımına konuldu...

Vay...büyük büyüklüğünü bilecek,
Küçük küçüklüğünü görecek
Hangi verilen söz, nasihatlar
Yine kendileri kayboldu ve bitmeyen yalanlar...

Artık kalplerden atılma zamanı,
Kurtlar pençeleşti, ulakları ısırmalı,
Ortalıkta kan kokusu duyulmalı,
Tehdit intikam küfürler kapışılmalı,
Kurtuluş için sakın ha! aranmamalı...

Neden her yaz olur SOGULANMALI !
Hırs esir almış, ulaklar ŞALVARLI
Kaçış en doğru yolu bulmalı,
ARTIK SADECE KÜTÜKLERDE ARAMALI...

Kaybettiniz..Tüm güzellikleri
Çiçekler fidan, fidanlar filizlendi
Yüreklere nefret ve kin ekilendi...
Yüzler yüzleri, sesler sesleri tanımaz hale geldi...

Zaman
Ağlama zamanı,
Ailemi kaybettiğim bu tarih atılmalı...
Tanıklar belli...
Sanık..! AYAĞA KALK DEMELİ..