Zaman Bana Iyi Gel // Lütfen
zamanın korkusu içimde,
gidesin var belli...
oyalıyorsun belki beni,
kaldıramam sanıyorsun belki bu ayrılığı...
biraz zaman diyorsun,
beni bana bırak,
yoruldum,
kaldıramam,
diyorsun...
ölüyorum,
ağlıyorum...
bir gecede
bin gece gidiyor ömrümden.
ama sen dönmüyorsun.
zaman diyorsun,
ama o zaman geçmiyor,
bitmiyor!
hayalini bana bırakıp,
günışığı tüyüyor günden,
fidye istiyor her katil gece
ne istediğini bilmeden
seni bana vermek için...
elimde avucumda
hiçbir şey kalmamışken.
iyi olup olmadığım umrunda değilken,
ben sana ihtiyacım var diye ağlarken,
bir sarılman için can çekişirken,
zamana inandım yine...
iyi olup olmadığım umurunda değilken, Ben, sana ihtiyacım var diye ağlarken, Bir sarılan için can çekişirken, Zamana inandım yine.
Evet, zaman, her acıyı kabuk bağlattırır muhakkak ama tedavi edemez. Arasıra sızlar o yara,dokundukça...
Daima ''veren' olmanın,bundan zevk almanın mukadder tecellisidir, acılar çekmek... Belki, haberi bile yokken, acı çekilen kişinin...
Ama, insanlara, sadece ''layık oldukları değeri'' verirsek, üzüntümüz de,acılarımız da az ve kontrollü olacaktır.
Mutluluk dileklerimle,👍👍👍👍
iyi olup olmadığım umrunda değilken, ben sana ihtiyacım var diye ağlarken, bir sarılman için can çekişirken, zamana inandım yine
tebriklerimle
Tebrikler bu şiir benimde durmumu izah ediyor brz. 👍
zamana inandım yine..
Zamana inanmak ve akışına bırakmak hayatı en mantıklısı.. 👍👍
elif. Çok güzeldi arkadaşım... Kalemin baki kalsın...
Kutladım arkadaşım.. Sevgiyle kal emi...