Zaman Çok Hızlı

son cemreler buluşturur
güneşe bakan kuytularında
taş duvarlara omuz verilerek
yarı yatalak dostları.

zaman düşmanca onlara
direnmesini bilmişler yataklarında
merhaba göndererek birbirlerine.

bazan güneşli günlerde kaçamak olmuş
koca çınarın gölgesindeki kahveye
alınlar geniş,bakışlar küçülmüş
gözleri kapatan kaşların altında.

sohbetler kurtuluş savaşından
kıtlık dönemleri anlatılır
ve ardından ağlanır.

sohbetin içine macera,düşsellik girdimi
bitmesi ne mümkün anıların,

bakarsın yorgun bedenler canlanmış
biri cura,öteki kavalını çıkarır
biri gözlerini siler,elini kulağına atar,
"kahpe de gençlik
geldi geçti yel gibi
der der ağlar,genç ali".

günün sessizliği gözlerde
ve bir kaç damla göz yaşı dökülür.


not:1979 Kaş-Kalkan anılarımdan