Zaman Çökmüş Karanlığa

Zaman çökmüs karanlığa
Sonsuzluğun kucağında
Biz ne virgülüz nede nokta
Yalanın kuyruğunda

Kalpler sevmiş
Yürekler sızlamiş
Kimin umrunda?
Bir varmış bir yokmuş

Göz yaşları mezar
Hüzünlü umutlara
Kaykılmış mutluluklar
Yalnızlığın koylarında

Gidiyorlar gündüz gece
Hayaller de peşinde
Sen ne sanıyorsun ki?
Eller kalacaklar yine boşta

Uzanıyorlar uzandıkça
Vurdumduymaz kulvarlarda
Verin bir teselli verin
İçinde olmasin öbür dünya

(Berlin,15.05.2012)