Zaman Gelmiş Uyan
Aşk göz bebeklerimde çıplakken
Ölüm zamansız dalar beynime
Ve tutunamayan ben!
Çorak yürüyüşlerin esaretinde
Yorgun düşer
Sakla derviş der
Ölüm gelsin heybene!
Kurtlar aç...
Yollarda kervanlar yüreğimin ortasında yorgun
Atlılar bezgin...
Kayıp bilincim toprağında
Çürük nal seslerinde ezilen gözlerim
Kör...
Sakla beni bilinç altı yalnızlığım
Sakla...
Depreşmeden yorgunluğum
Yağmur kar olur saçlarımda
Kar olur donar gözlerim...
...
Kanat çırpar serçeler konmak isteseler de yüzüme
Rüzgar yüzümü düzleştirmiş mermere
Pençeler titrek dokunuşlarını konduruyor ancak
Saçlarımın dağınıklığına
Kim bilir benden önce ne acılar taş kesildi burada
Ayak izlerim ardımda donmuş gölgemin izinde sanki
...
Beynim konuşmayı unutmuş bir vakanüvis
Dolma kaleminde saklı sırların dilsizi
Tüm savaş barış sözleşmeleri gibi...
Adım yok artık!
Kanım damarlarımda tutsak...
Boynum ağır yağsız bir dişlinin gıcırtıları
Sesinde tutuklu...
Güzel şiir.
"Sakla beni bilinç altı yalnızlığım Sakla..."
Her zaman bize kucak açan, saklayan tek sadık dostumuz...bilinç altı yalnızlığımız...Çok güzel ve de anlamlıydı... Yüreğinize sağlık...
zaten dünyada tutukluyuzzz kim hal ve gidişten iyi olursa terfi edecekkk ki kaldı ki beden de mi tutsağızzz ?...😅
👍👍👍👍👍yüreğine sağlık.......tebrikler