Zaman Sonsuza Akarken

Irmaklar akar dökülür denizlere
zaman hızla geçip gider sonsuza
sular parça parça sarıya döner gün solup giderken
benizler eskiyip sarıya döner ömür dolup biterken
denizler boğar öldürür nehirleri
dertler kaygılar çürütür ömrü
amansız fırtınalar parçalar dalları
zaman sonsuza akarken deli bir hızla
ömrü bir çınar misali yıkar geçer
sonra kurtçuklar dolar da gövdeye
o dallar bir daha asla yeşermez
yalnız tohumlar düşmüşse toprağa
bahar yağmurları yağdığında
toprak ısınıp da kabardığında
taze fidanlar gibi yeşerir büyür
yine koca bir çınar gibi
heybetini salar dört bir yana