Zaman Tepeleniyor

dağlarına tırmandığım
yürek
aç ve susuzum
zaman tepeleniyor
üzerimde
bir haller olmuş şu dünyanın
haline
kopan gidiyor
umuttan
tersten esince
rüzgar
tek takılan
kahırlar
yelin can damarına
ben çekerken
özlem
hasretlik göbek atıyor
zilleri elinde
ben ise kalmışım yüzsüzlüğümle
başbaşa
ne kader
ne de alın yazısı
dönmüş bana sırtını
sırıtıyor dişlerini gösterircesine
ben bana mahkum olmuşum
farkında değilim
ben nasıl ineyim şimdi
nasıl
aşağıya?
gözler kör olmuşsa...

(Berlin,07.01.2014)