Zaman Yolcusu

Zaman kol geziyor,
Alnımdan çizgi çizgi vuruluyorum,
'Saç ak'larım gölge etmez halde,
Çukurun üstünde oyalanıyorum.

Bakınca gökyüzüne,
Hayatı kıskanıyorum,
Zamana verip sırtımı,
Kendi türkümü söylüyorum;
"Çok teşekkür ederim,
Son hediyeni bekliyorum."

Zaman kendiliğinden belirgin,
Artık saate bile bakmıyorum,
Nicelere meydan okumuşumdur da,
Ölüme meydan bırakıyorum.

| Emrah Nargöz