Zaman Yontusu

Demek özlemmiş şiirin mayası...
Oda olmadan kıvamı tutmuyor duyguların.
Şimdi yansıları boşluğa çarpıyor sanki
Ağzımda dolaşıyor ruhsuz kaskatı kelimeler
Şevkinden, heyecanından sıyrılıp
Monoton tonlara basıyor.
Sesin rengi çınlasa kulağımda,
Tereddüt edeceğim sen misin diye?
Resmin yabancı gibi bakıyor,
Yüzün ufkumda puslu, silik bir hayal.
Yolumuzu aldık biz ayrı kulvarlarda
Söndü sana dair alışkanlıklarım.
Zaman yontuları oldu aşkımız.
Ve zamanın dalgaları kuma yazılmışça anıları
Harf harf sildi kıyılarımdan.
Çoktan ayrılmış suretin kirpiklerimin rıhtımından
Olmasa tebessümlerle andığım birkaç an,
Unuturdum beyaz orkidemin narin duruşunu.
Zaman unuttururmuş derlerdi sevgiliyi
Koca bir yalan!!!
Sadece vazgeçer insan ulaşamadığından,
Sevgili ise sızı; andıkça ağrı yapar bağrından.