Zamanı Efkarı Baht Eylesin

*
bu sabah cemresinde uyanmıştım
uykunun en derin ayaz vaktinde
göz damlası tutuşmuştu zülüf tenine
sen sen olduğunu anlamışken

gönül sevdası gidişin yakarsa içimi
bende kalışımın yok oluşuna daldım
arkandan...

elbet güneş doğacak dağın ötesinde
önce gülümseyecek bakınca sevinecek
şevkini gözlere vuracak
ve sonra sıcaklığı hissedilecek
güneşli adam olacak...

kimse hor bakmayacak kadar sadık olacak
kardeşlik gelecek gönüllere
kalpler sevinçle dolacak
nefesler sonsuzluğa gök mavisine bakacak
**
şahin kuşu olsam gezermiydin
bu şehir dar gelir
engin uçmaz yaşamı şahinler
özgürce kendini dağlara vurur

gönlün fermanı ne tez unuttun
aslı astarı olmayan bülbülüm /dilin
ferman bağlamıştı sisli havaya
zihin sahnesi tiyatro değildi
sinema da değildi
olsaydık ikimizde başrolde oynamışız

asıl olan zahiri acıttığı ruh alemi sarmıştı
ruhlar belki inziva da kendine gelir
amma
tanrı buyuruğu candan her zaman olmaz
bu gönül fermanıdır kimseye kar kalmaz

sevdi, sevmedi papatyası çift
sevilmedi gözler yalan söylemez
dil söylemez mi ki doğru zaman
dilin sözüde bir nokta atışıydı

ne beyhüde gezerim nede sensiz
ben neylerim tek başıma
yalnızlığım sen ummana daldım
içtiğim gönül ağuzarından
içtiğim sigarada çıkan duman
bazen sen tüterdin

gelmez mecnun leylasından
tamasını bildim kendin dilgüzarına
güzargahına mest eylemez
zaman yaman oldu her geçen
gönül yaylası bahçe çiçekleri
spariş kalpler kartondan tiyare

acılardan doğmamış günahları tazeler
sultanı baht eylesin gönül arzuları
zamanı efkarı baht eylesin
yoktu duası
sanalın aması kamarası..

11/03/2011 - Karataş

*(ne sevdiğin belli, ne sevmediğin belli / ey dost..!.Şirinim yoktu bu ahvalinde)