Zamanı Öldürmek

bazen böyleyiz işte
kapandıkça kapanıyor
sanki dokunacağız
gökler gri gri

böyle zamanlarda
gelme sakın
ormanlarda güllerim
açacak bir gün

her şiirde
yeni bir düşman
icat etmek değil amacım
(n)açizane yazıyorum

her zamanda olmuyor ki
çekemiyorum ağını
tozlu bir vitrin
yıkık dökük mankenler

cennetin bahçelerinde
körelip gözler
düşer birer birer
kuyulara

kuyular
tüneller
mağaralar
ışıksız

mum kokulu
rüyalara dalıp
fosforlu gecelerde
uyanırız

bir bakmışsın
büyümüşsün
ovalayamadan gözleri
içine düşmüşsün

artık çok geç...

kayıkçı kavgaları bunlar
dalgalarla mücadelemiz
dilerim bitmesin hiç
başbaşa kalmakta var işin ucunda

akrebin peşine takılıp
yelkovan kovaladık
ve önce yakalayıp
sonra bıraktık

akışına hayatın...

cansız yelekler
tuttu nefesini
maskeler düştü
acil inişlere

gözümüz aydın
yerlerdeyiz...

hem sıfırın altında
hem de üstündeyiz

gelmiş, geçmiş, gelecek
yeryüzünün üç hali
idealde tabii
ama ötesi de var

bana sorarsan...

kapatıp gözlerimizi
seyretmiyoruz
ama durmuyor nalet
devam ediyor işte

ödünç versem bu hayatı
alan olur mu?
ve dönsem seneye
bir tanıyan bulunur mu acaba?

zor değil bu sorular
henüz başladık, daha alıştırmalardayız
bir nefes sigara değil
kolayda olmuyor cancağızım

kankardeşliği vardı bir zamanlar
saçmalıktı tabii
ama yine de bahanesiydi
yitirilen dostlukların

astronot kıyafetleri içindeydik
ve yürüyorduk sokaklarda,
sokaklar nefessiz
80 yılda devr-i alem

topu topu...

gömdük biz hep gömdük
hazinelerimizi diye diye
attık toprağı
üzerimize

bencil, kibirli, akıllı
sen ben ve oydu
beklerken sıramızı
böyle doldu mezarlıklar

henüz hayattayız sanıyorken
haydi o zaman...
ruhumuza el Fatiha!

21.07.2012