Zamanı Yok Etmişim

Zamanı yemişim yok etmişim.
Alabildiğine, boşluğa atmışım.
Öylesine bırakmışım ki, kendimi,
Yok oldum, olacak haldeyim.

Saatler ilerlemiş, yine bu kez de.
Yatağının içini ısıtmaya çalışan,
Uyumakla, uyumamak arasında,
Bir sinir yığını halinde, uğraşan,

Gülen eski resmin, şimdi dargın.
Uzağı uzak yapan, sanki ben imişim,
Sanki ben değil, o yorgun olan.
Bu bakış bomboş, boşa gelmişim.

Duymaz sesimi, zamanın ardından.
Bilmez ki, zamanı öldürdüğümü.
Ne anlar bu resim, beni yıkmaktan.
Anlamaz bilmez, hep öldüğümü.
28/01/1969